بگذار که,,,

بگذار که در حسرت دیدار بمیرم

درحسرت دیدار تو بگذار بمیرم

دشواربود مردن و روی تو ندیدن

بگذار بدلخواه تو دشوار بمیرم
بگذار که چون ناله ی مرغان شباهنگ

در وحشت و اندوه شب تار بمیرم

بگذار که چون شمع کنم پیکر خود آب

در بستر اشک افتم و ناچار بمیرم

می میرم از این درد که جان دگرم نیست

تا از غم عشق تو دگر باره بمیرم

تا بوده ام ای دوست وفادار تو هستم